Ağırlaştırılmış müebbet alan Enes Güran Yargıtay’a başvurdu

Diyarbakır’ın Bağlar ilçesinde 2024 yılında kaybolduktan 19 gün sonra dere yatağında çuval içinde cesedi bulunan 8 yaşındaki Narin Güran’ın öldürülmesine ilişkin davada ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılan ağabeyi Enes Güran, avukatları aracılığıyla Yargıtay’a temyiz başvurusunda bulundu.

Mahkeme 4 sanığa ceza vermişti

Cinayetle ilgili olarak açılan davada; amca Salim Güran, anne Yüksel Güran ve ağabey Enes Güran ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası alırken, cesedi dere yatağına taşıdığını itiraf eden komşu Nevzat Bahtiyar’a ise delilleri gizleme suçundan 4 yıl 6 ay hapis cezası verildi. Sanıkların cezaları Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da onandı.

Tutuklu sanıkların avukatları, müşteki sıfatıyla baba Arif Güran'ın avukatları, 'katılan' sıfatıyla Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ile Diyarbakır Barosu tarafından verilen istinaf dilekçeleri, Diyarbakır 8'inci Ağır Ceza Mahkemesi'nde incelendi. 17 klasörden oluşan dava dosyası ile istinaf başvuruları, değerlendirme yapılması için Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 1'inci Ceza Dairesi'ne gönderildi. Dosyasyı ve başvuruları inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi 1'inci Ceza Dairesi, 26 Mayıs'ta verdiği kararda, mahkemenin 4 sanık hakkında verilen hapis cezalarını oy çokluğuyla onadı.

Enes Güran, avukatları Mahir Akbilek ve Muhammet Fatih Demir aracılığıyla hazırlanan 102 sayfalık dilekçeyle Yargıtay'a temyiz başvurusunda bulundu. Başvuruda, Nevzat Bahtiyar'ın ifadelerinde çelişkili beyanlarının olduğu belirtilerek, "Soruşturma kapsamında 269 ifade alınmış, ifadesi alınan şahıslardan olay gününe dair kasten öldürme fiiline dair açıklamalarda bulunan tek şahsın Nevzat Bahtiyar olduğu anlaşılmıştır. Nevzat Bahtiyar'ın ifadesi; 04 Eylül 2024 tarihinde Diyarbakır İl Jandarma Komutanlığında tanık sıfatıyla, 09 Eylül 2024 tarihinde aynı kurumda şüpheli sıfatıyla, aynı gün yapılan yer gösterme işlemi sırasında yine şüpheli sıfatıyla, 10 Eylül 2024 tarihinde Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığında ve Diyarbakır 5'inci Sulh Ceza Hakimliğinde yapılan sorgularda şüpheli sıfatıyla, 21 Eylül 2024 tarihinde Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığında yeniden şüpheli sıfatıyla, 07 Kasım 2024 ve 26 Aralık 2024 tarihlerinde ise Diyarbakır 8'inci Ağır Ceza Mahkemesinde sanık sıfatıyla alınmıştır. Bahtiyar'ın ilk ifadesi hariç kalan 7 beyanında cesedi diğer sanık Salim Güran'dan aldığını ve sadece gömdüğünü, Narin'i öldürmediğini savunmuştur. Salim Güran ile olay günü gerçekleştirdiğini iddia ettiği buluşma, teklifin kabul edilme nedeni, cesedin alındığı yer, cesedin alınma şekli ve arabaya yüklenmesi süreciyle ilgili çelişkili ifadelerde bulunmuş, cinayet nedenine ilişkin ise sonradan eklenen ifadelerde birtakım açıklamalarda bulunmuştur. Mezkur dosya kapsamında müvekkilimiz dahil hiçbir şüpheli/sanık kendisine yöneltilen kasten öldürme suçlamasını kabul etmemiş ve masum olduğunu savunmuştur. Ancak Nevzat Bahtiyar olayın faili olarak Salim Güran'ı gösterirken, diğer sanıklar da Nevzat Bahtiyar'ın suçlu olduğunu belirtmişlerdir" denildi.

Enes Güran'ın tutuklanma gerekçelerinden jandarma tutanaklarının, tutanağı imzalayan jandarma personelinin tutanak içeriğine şahit olmadan imzaladığı ifade edilen dilekçede, "Hem ilk derece mahkemesi hem İstinaf Özel Ceza Dairesi kararında sübut delil olarak değerlendirildiği anlaşılan ve aynı jandarma personeli tarafından tutulduğu tartışmasız bulunan 'kadınlar kavgası' ve 'Enes'e nasıl yardımcı olabilirim?' isimleri ile bilinen tutanakların zabıt mümzi ısrarlı taleplerimize karşın huzura getirtilmemiştir. Nitekim Diyarbakır 17'nci Asliye Ceza Mahkemesinin 2025/112 Esas sayılı ve iş bu yargılama ile bağlantılı olduğu halde tefrik neticesinde ayrı görülen 'Suçluyu kayırma' suçuna dayalı yargılama esnasında huzurda dinlenen zabıt mümzilerinin beyanlarından açıkça anlaşıldığı üzere H. Astsubay isimli bu jandarma personeli dışında mezkur iki tutanağın başkaca kolluk mensubu tanığı bulunmadığı gibi tutanağı imzalayan kolluk mensupları personel arkadaşlarına güvendikleri için şahit olmamalarına rağmen tutanağı mümzi gibi imzaladıklarını ikrar etmiş bulunmaktadırlar. CMK madde 210 düzenlemesine aykırı bir biçimde, tanık açıklamalardan ibaret tutanakların duruşmada okunması dahi yasak belgelerden olduğu gerçeği karşısında, asıllarıyla irat edilmeyen mezkur tutanağa dayanılarak varılan sonuçlar hukuka aykırıdır" denildi.