Yazmasam çıldıracağım demiş Sait Faik... Çakıyla ucunu açtığı kurşunkalemi öperken... Evrende kendi kendimizi ararken kimimiz yazıyoruz çalakalem... Kimimiz Maksim Gorki gibi ( fırıncı çıraklığı yaptığı yıllarda) kitabın yaprağını güneşe tutup içinde büyülü bir şey olup olmadığına bakıyoruz hayretle...
Neyi arıyorsan osun sen, demiş ya Mevlana kendimizi aradığımıza göre kaç bilinmeyenli denklem bu acaba ?
Gizlerle, gizemlerle dolu bir yolculuk bu arayış... Simurg' un maceraları gibi... Muhyiddin Şekur'un pikap iğnesi gibi ayrıntıda gizli bazen imtihan... Eşimle Marmaris ' te bir salıncakta oturup sohbet ederken kayıp mıknatıslı eşarp tokamı buluverdiğimde aniden... Çok şaşırmıştım... Salıncakta yapıştığı yeri görünce... Bulmam imkansız gibiydi...
Eşarp tokasını da bulmamız gerektiğinde buluyor , kaybetmemiz gerektiğinde kaybediyoruz... Matematiksel ahenk , saniyelerin dansı büyüleyici, akıl almaz... O sırada kaçırdığımız fırsatlardan konuşurken manidar bir olay... Tefekkür edilesi... Nasipte olan gelir yalnızca başa... Şeyh Galip zirvesinde ya tevekkülün " Terk eyle tedbirini kim takdir Hüda'nındır." deyivermiş Mevlevi bir cezbe anında...
Oysa hırs... Ne kadar küçültüyor insanı... Bülent Akyürek' i okuduktan sonra kişisel gelişime de karşıyım ben... Boşanmış evlilik uzmanları ve tombiş diyetisyenleri tiye alıyor o... Ve şöyle devam ediyor : " Çok üzülüyorsun değil mi ? Bir yandan Amerika , bir yandan İsrail... Üzülme, öleceğiz ve hepsi geçecek, inan... "
Dünyayı ele geçirme çabasını beyhude görüyor. "Altın nesil "in "Dünyayı fethedince gözünüzü Mars ' a dikmelisiniz... " diyen Kainat İmamına inat... Onu bana sevdiren hırpani kıyafetleri ile... Hastalığından dolayı bacaklarını kaybetmiş...
Yazıdan para kazanamadığımda çöp toplarım, zaten yapmadığım iş değil, kimseye minnet etmem, deyişi... Ailesinin yanında bile çorapsız dolaşmaya utanan Doğu insanını anlatması,kimseye yük olmamak için ince naif vücudu... Hedonizme tepki olarak doğmuş o... Onu derin derin düşünmeme sebep... Ailede akraba arasında laubali olanlara bir ders niteliğinde....
Saygı, mesafe ne kadar da önemli iffet duvarları yıkılırken bir bir... Tacizler tecavüzler artarken... Ahlaken yoz bireyler göze çarparken hoyratça... Utanma perdesi yırtılmadan kontrolünü kaybetmeden, vakur , herkes kendi nefis mücadelesi ile meşgul olsa keşke... Ütopik mi ? Evet... Bence de... Genetik kodlarımıza kadar işleyen " Cesur manken podyumda fırtına gibi esti. "nidalarının mağduru, algı operasyonu gazisi değil miyiz hepimiz ? Cesaret Hz. Hamza ile değil mankenin sergilediği et parçası ile ölçülünce... Çaresiz gidiyoruz gündüz gece... Varabilecek miyiz acaba Veysel ' in söylediği menzile ?
Nüket Belsan Taşören