Şeker portakalı romanında yazılan "Bir kış sabretmişsin tam çiçek açacakken dolu vurmuş gibi oluyor bazen hayat.." cümlesindeki duruma benziyor şampiyonluk yolundaki her bir puan kaybı... İyi oynanan maçlardan sonra bile alışılmış başarısız sonuçlar her ne kadar Fenerbahçe'yi parçalı bulutlu yapsa da şampiyonluk yolu birilerinin umutlu yollarından geçiyor.

Alışkanlıklar!

Bir tarafta kendinden emin sahaya adım atan ve süreci ne olursa olsun sonucunu kendi içinde kesinleştiren bir takım varken... Diğer tarafta her geçen hafta "Ya kazanamazsam!" stresini taraftarına net bir şekilde gösteren ve ufak bir yol kazasında bile umutsuzluğunu iliklerinde hisseden bir takım var. Belki iki takımın son yıllardaki mücadelelerinde diğerinin kurduğu üstünlüğe istinaden bu durum ortaya çıkıyor lakin şampiyonluk merdivenleri de küçük adımlarla kimseyi zirveye taşımıyor.

Dikenli Yol!

Fenerbahçe - Alanya maçı özelinde bir yorum yapmak niyetinde değilim. Bazen kendi bulduğunuz ama iyi değerlendiremediğiniz onlarca fırsatın yanında rakibinize verdiğiniz sadece iki fırsat umutsuzluğa ve dolayısıyla koca bir sezonun başarısız sonucuna itebiliyor sizi...