Çocuğunun ne kadar yetenekli ve özel olduğunu anlatan bir anneyi dinliyordum. Hararetle anlatırken kızına aldırdığı özel dersleri, yedirdiği vitaminli mamaları, altını bezlerken kullandığı pişik kremini sesinde, emeğinde bir anne şefkati vardı. Özverili, dünyaya getirdiği canın sorumluluğunu taşıyan, vârından, hayatından ne varsa ona akıtmaya hazırdı.
Dinlerken, kulağıma gelen sesin yavaşça uğultuya dönüştüğünü zihnimin bulanıklaştığını, gördüğüm başka çocukların hayatlarını düşünürken buldum kendimi...
Seni düşündüm...
Denizden kıyıya vurmuş cansız bedeniyle içimizi sızlatan çocuk!
Can ağrısı tesir etti koluma, yüreğim ağladı.. kendimden utandım...
Kimin suçuydu? doğduğu coğrafya ve aile açısından "şanslı" olan çocuk muydu suçlu, yoksa onu doyurmak için beş ayrı yemeği sunmaya çalışan, tercih etme yetisi gelişsin diye mağazada onlarca oyuncağı önüne koyup "seç evladım" diyen anne ve baba mı suçluydu?
Mülteci, sığınmacı, kaçak...ne dersek diyelim, ölümü göze alarak gelenlerin, başka ülkelere umut yolculuğuna çıkanların suçu mu?
Ben söyleyeyim, hepimizin!
Önceliği, zıvanaya hiç bir zaman oturmamış dünya düzenini değiştirmek yerine uyum sağlamayı tercih eden bizlerin payı yok mu bu trajedide...
Daha iyi evler, markalı giysiler, büyük ihaleler, "daha çok daha çok" diyerek tükenmişliğe ittiğimiz insanlığımızın marifeti bu!
Afilli manşetlere, ölenin hangi taraf olduğuna göre tavır alanlara, Hala "bugünden nasıl nemalanırız" diye ajitasyonlu konuşmalar yapan siyasetçilere yol verdiğimiz sürece ölen çocuklardan hepimiz sorumluyuz!
Hani o yaşarken...
ertelediği birini kaybettikten sonra...
mezarı başında vicdanının sesini susturmak için... en yüksek sesle ağlayanımız var ya...onun suçu bu!
Yüksek sesle ağlamak...
Yetmez...
Ertelemeyin!
Çocuğunuzun oyuncakları az oluversin, bir tane mont ona yeter bu kış! Az veren candan misali el uzatın! Paranızı değil özverinizi gösterin.
Dünyanın her bölgesinde, her ne sebeple olursa olsun hayatlarını kaybeden çocukları düşünün...
Umuda yolculuğa çıkıp da denizin ortasında kaybolup, günler sonra karaya vuran melekleri, Suriyeli Aylan ve Galip'i düşünün...
