Sorumlu sorumsuz, duyarlı duyarsız ne kadar çok insan var çevremizde… Kendi pencerelerinden baktıklarında kendilerinden başka herkes suçlu… Oysa yaşamak çevreyle birlikte olur. Çevrenin kirlendiği bir yerde güzel yaşam hayali, hayalden öteye gidemez…

Günlük hayatımızın her zerresinde yaptıklarımız ve yapılanlar bizim hayatımızın akışını değiştiriyor. Gelirlerimiz giderlerimiz, çalışmalarımız ve sevgilerimiz… Hepsi bizim hayatımızın içinde. Suskunluklarımız ve haykırışlarımız…

Hiç sorumlu olduğu şeyleri başkalarının üzerine atan insanlar yok mu çevremizde? Çok, hem de her kesimden. Özellikle siyasetçilerden. Onlar sorumlu olduklarından da işlerine geldiği gibi sorumsuz oluyorlar. Ekonomiden sorumlu, ticaretten sorumlu, eğitimden sorumlu, ev ekonomisinden sorumlu, çocuğundan sorumlu… Sayısız sorumlu kesimler var…

Çocuklarının gelişiminden, eğitiminden, sağlığından kısaca büyürken her şeyinden sorumlu olanların sorumsuz davranışları olması da bu toplumu olumsuz etkiliyor. Parçalanmış aile çocukların ebeveynleri ve bazı veliler çocuklarını ihmal ederek hayatın acımasızlığı kollarına bırakacak kadar sorumluluktan kaçan sorumsuz davranışlar gösterebiliyor. Bu da gelecek nesillerin varlığını karanlığa itebiliyor…

Kazalarda hep karşı taraf sorumludur. Yetkili yetkisiz herkes konuşur. En acısı da ne biliyor musunuz? Tren, vapur, uçak, otobüs gibi kazalarda bir türlü sorumluyu bulamazsınız. İyi şeylerde sahiplenenler, kötü şeyler olunca hep başkalarının üzerine atıyorlar. Onlarda sorumlu sorumsuzluğu oynamakta ustadırlar. Altlarına imza attıkları kararların sonucunda kaza olunca, hep alt kesim birinci derece sorumludur. Üstler mi, onlarda zırh olur dokunamazsınız…

İnşaatlarda çalışanlar güvenlik tedbirleri almadan, sigortalanmadan ya da kaçak yaban işçi çalıştırılarak malzemelerden kısarak insanların hayatlarıyla oynayan sorumlu sorumsuzlara da ne demeli… Bir olay olunca üç maymunu oynarlar. Bizim haberimiz yok. Bizim dışımızda gelişen gibi… Olan ölene ve altta sorumluluktan kaçamayan kişilere kalıyor maalesef. O sorumlu sorumsuzlar yine hayatlarını yaşamaya devam ediyor…

Çevre kirliliği de aynı şekilde, hep başkalarından bekleriz temizliği… söz söyleyecek olursan üste bile çıkarlar. “ Sen mi kurtaracaksın? Otur oturduğun yerde.” “ Sana ne?”, “ Ben mi yaptım? Bana ne.” gibi geçiştirici bir sürü söz söylerler. Sorumluluktan kaçar, sorumluluğu başkalarına yıkmaya çalışırlar. H. Browne “Sorumluluğu kabul etme yeteneği insanın ölçüsüdür.” der…

Bazı şeyleri değiştirmek kolay değil, biliyorum. Hele kalıplaşmış beyinleri törpülemek, hiç kolay değil. Ama biz yine de deneyelim. E.Hubbard bu konuda; “Denemekten vazgeçmek gibi başka bir başarısızlık yoktur. İnsanın içindeki yenilgiden başka yenilgi yoktur. Kendi içimizdeki amaç zayıflığından başka, gerçekten aşılmaz engel yoktur.”sözüyle bunu güzel anlatmış doğrusu. Bizde bir şeyler başarmak istiyorsak, başarmak istediğimiz şeyin üstüne kararlı gitmeliyiz. Unutmayın ki korkuyla başarı gelmez…

Dünya üzerinde filler tepişirken çimenler eziliyorsa, güçlüler güçsüz gördüklerini eziyorsa, sorumluluğu olanlar sorumsuzca davranıyorsa, bu dünyanın çivisi her gün biraz daha çıkıyor. Ama biz yine de, insan olmanın gereğini içimizde taşıyarak yaşayalım…

Sorumlu olduklarımıza sahip çıktığımız kadar insanız, gerisi mi hikâye?

CENGİZ ÇETİK