Plan, bir disiplin sistemidir.

Hayatımızın her dönemini ve her anını planlamamız gerekir. Bir amaca yönelik ya da hedeflerimize zamanında ve daha doğru bir şekilde ulaşmamız için önce sağlam bir plana ihtiyaç duyarız.

" En kötü plan bile plansızlıktan daha iyidir. " bu düşüncem aklınızın bir köşesinde yer alsın.

Gelin de eğitimdeki plansızlığımızı konuşalım.

Bu plansızlık kreşten başlar. Üniversiteden mezun olana kadar,

hatta mezun olduktan sonraya kadar devam eder.

Bu konu çok geniş olduğu için hepsinden bahsedemem. Özetle geçmeye çalışalım.

Her yerde fakülte açarak bilinçsizce öğrencileri doldurmaya çalışıyoruz.

Evet, dolduruyoruz.

Ama,
sonuç daha önemli değil mi?

Tabi ki de önemli.

Peki biz neden böyle yapıyoruz ki?

" Kooocamann bir bilinmezlik!! "

Mesela:

Çocuk üniversite sınavına girdi.

" Doktor olmak istiyorum. " dedi.

Ama puanı tutmadı.

İstemeyerek öğretmen oldu. Çünkü öğretmenliğe puanı tuttu.

Çocuk savcı olmak istedi.

Ayşe, hakim olmak istedi.

Mehmet, pilot olmak istedi.

Vb.

Belki de binlercesi...

Ama puanları öğretmenlik için yeterlidir. Çünkü her yerde eğitim ve fen fakülteleri açıldı. Bunlar öğretmen olmaya karar verirler. İsmeseler dahi.

Normalde öğretmen ihtiyacımız sadece beş bin iken diğer tarafta yirmi bin aday üniversiteye yerleştiriliyor.

Bu adaylar 4 yıllık üniversiteden mezun olana kadar sayıları seksen bine ulaşır.

Ve devletin kadrosuna girmek için KPSS'ye girerler.

Sadece beş bin alım yapılır.

Geri kalan yetmişbeş bini vasıfsız eleman olarak ortalıkta boş boş gezer.

İşsizlik onlara gına getirir.

Ataması yapılmayan adayların bir kısmı polis, asker, bekçi; inşaatçı ya da işportacı olarak hayatını devam ettirir.

" Yine de istemsizce oldu mu. "

" Oldu. "

Ne içler acısı değil mi?

Yüksek okul okuyorsun, diplomalı işportacı oluyorsun.

Peki.

Bu adam ne kadar iyi bir asker, polis, bekçi, ya da inşaatçı ve işportacı olabilir ki?

Bir düşünün.

Düşündünüz ve dediniz ki, " Neden? "

Nedeni plansızlık.

Fakültelerimize seksen bin kişiyi alacağımıza; beş bini alsaydık, bu sorunlar olmayacaktı.

Bugünkü eğitimimizin her bölümünde bu sorunlar mevcuttur.

Bu plansızlık, eğitim sistemimize zarar vermekten başka bir şey değildir.

Özetinin özeti; acilen bir plan yapmamız lazım.

Okuruma saygı ve sıcak selamlarımla.