Birinci tur ikinci tur derken Türkiye 15 günde dolu dolu iki seçim heyecanı yaşadı…

Oysaki birinci turda seçmenin tercihi üç aşağı beş yukarı belli olmuştu. Ancak Cumhurbaşkanlığı seçiminin çok az bir farkla ikinci tura kalması ve seçmenin sağının solunun belli olmayacağı bilindiği için herkesi ister istemez bir merak sardı.

Birde 15 gün önce birinci turda 3. Cumhurbaşkanı adayı olan ve ikinci turda dengeleri değiştirebilecek %5 gibi bir oranda oy alan Sinan Oğan kanun gereği ikinci tura katılmayacağı için ikinci turda kimi destekleyeceği önem kazanmıştı.
Cumhurbaşkanı Yardımcılığı ve bakanlık gibi her türlü siyasi etikten uzak pazarlıkların yapıldığı algı mühendisliği ile itibar suikastlarının yaşandığı bu süreç sonucunda, Ata İttifakının Cumhurbaşkanı Sinan Oğan, Recep Tayyip Erdoğan'ı; İttifakın kurucusu Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ ise Kemal Kılıçdaroğlu'nu destekleyeceklerini açıkladılar...

Birde bunların yanında önceki dönemde (2018) CHP'nin adayı olan ve seçimi kaybetmesi sonrasında partisi tarafından yapılanlara dayanamadığı için CHP ile yollarını ayırmış olan ve bu dönemde kendi kurmuş olduğu partisi ile seçime giren, yüz bin imzayı toplayarak seçime katılmayı hak eden Muharrem İnce, Deniz Baykal'a kurulan kaset kumpasının benzeri bir operasyon ile birinci turda yarışmadan çekilmek zorunda bırakıldı.

Kılıçdaroğlu ve ittifak ortakları, saz ekibi görüntüsü ile dizilip, “Sana söz, yine baharlar gelecek …” diye yaptıkları reklam ve propaganda dönemindeki algılar ve manipülasyonlar ile anket firmalarının gazına gelerek seçimi kazanacaklarına kendilerini öyle bir inandırdılar ki siyasetin şımarık çocuğu sandıklar tam olarak sayılmadan Anka'nın verilerine dayanarak “Aramızda kalsın kazanıyoruz.” Diye birbirlerine müjdeyi vermişlerdi ama sandıkların hepsi açılıp da sayılıp döküldüğü zaman görüldü ki kazandığını söyleyenler ile kazandıklarına inananlar: “Baharı görmeden yazın gelip geçtiğini, sonbaharın geldiğini… Güvenilen dağlara karlar yağdığını” geçte olsa anladılar.

Bu seçim öncesi ve sonrasında ders niteliğinde öyle çok şeyler söylendi ve yaşandı ki zaman içinde bunların hepsi ayrı ayrı gündeme gelecektir…

Seçimin birinci turundan sonra kendimce yaptığım bir planlama ile Emine Şenlikoğlu'nun, “Ateist bir ailenin kızı olan İmam-Hatip öğrencisinin 28 Şubat döneminde İzmir'de yaşadığı olaylar dizinini konu aldığı “Bir İmam-Hatipli Vardı” isimli roman türündeki kitabını okudum…

Yazar, 28 Şubat günlerini öyle bir anlatıyordu ki, o günleri hatırlamamak ve tekrardan yaşamamak mümkün değildi. Rahmetli Erbakan'ın alavere ve dalavere ile iktidardan düşürülmesini, Merve Kavakçı'nın TBMM'de yaşadığı linçi ve o günün İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı olan Recep Tayyip Erdoğan'ın okuduğu şiir bahane edilerek hapis cezasına çarptırılarak nasıl görevinden alındığı ve cezaevine gönderildiğinden bahsediyor ve siyasi hayatının bitirildiğini ve getirilen siyasi yasak nedeniyle “Muhtar bile olamayacağına” dair yapılan yayınlar ile birlikte o günlerdeki yaşanmışlıklar anlatılıyordu…

Okuduğum bir romandı belki ama yaşananlar birebir gerçekti… Yazar konuları öyle güzel, öyle güzel anlatıyordu ki oo günleri tekrar yaşatıyordu…

Yapanların, planlayanların ve destekleyenlerin bin yıl süreceğini söyledikleri ve inandıkları 28 Şubat, demokrasiyi gördüğü ilk sandıkta kardan adam gibi eridi…

Zamanında şiir okuduğu bahanesi ile siyasi hayatını bitirmek için hüküm giydirilen getirilen siyasi yasak nedeniyle “Muhtar bile olamayacağını” söyledikleri tarihten 26 yıl sonra, 20 yıldan beri girdiği hiçbir seçimi kaybetmeyen Recep Tayyip Erdoğan 3. Kez %52, 18 oy alarak T.C. Cumhurbaşkanı olarak seçildiği ilan ediliyordu…