İsmail Kılıçarslan'ın başlatmış olduğu neşeli dindar kız ve mutsuz İslamcı erkek

polemiğinde biz bayanların da söyleyecek çok sözü var. Öncelikle Suruç'taki

patlamada hayatını kaybedenlere rahmet dilerken terörün her çeşidini

lanetlediğimi belirtmek isterim.

Günümüzün nargile içen İslamcı erkeklerinden önce biz, cihadist İslamcı olarak

yola çıkıp, bildiği tek cihat yöntemi başı açık kızlarla vakit geçirmek olan

abilerimizi tanıdık. En kutsal görevleriydi. Her biri birer Bilal, her açık kız da

birer Feyza'ydı ve sabah akşam onlara tebliğ yaparken kapalıların neler

yapmaması gerektiğinden dem vurmayı da unutmazlardı.

Başörtülü kızlara flört yasaksa onlar da bacılarını rahat bırakıp örtüsüzlere tebliğ

yaparak cihatlarını eda ettiler. Ama evlilik söz konusu olunca da sulu dereye

götürülüp susuz döndürülmekten korkup yine kapalı bacılarına görücü

göndermek zorunda kaldılar.

28 Şubat'taki başörtüsü yasağı zulmü yalnızca genç kızların problemiydi ve

sakalını, bıyığını kesen İslamcı gençler, yeni modern sinekkaydı görüntüleriyle

gösteri meydanlarında yapayalnız bırakıverdi başörtülü kızlarımızı. Çok az bir

kısmının desteği oldu mutlaka, amacımız yine tümünü gömmek değil, genel

tavrı ortaya koymak.

Okullarından atılan yahut kamusal görevlerine başörtüsünden dolayı son verilen

genç kızlara görücü bile gelmez olmuştu. O çok bilmiş kayınvalideler sarışın

yeşil gözlü kız aramayı bırakıp kapı kapı dolaşıp kadrolu öğretmen, hemşire

aramaya başladılar. Artık İslamcı gençler çalışmayan bayan istemiyorlardı. Zira

rahat yaşamak, kaliteli modern tüketici olmak, lüks otomobile binmek onların

da hakkıydı.

Yıllarca dindar erkeklerin vaaz konuları kadının tesettürünün boyutları ve

evinden çıkmaması gerekliliğiyken birden bire başörtülü ve çalışmayan kızlar, en

tercih edilmeyen şey oluvermiştiler.

Günümüze dönecek olursak, sekülerleşme hem dindar kızlarımızı hem de

erkeklerimizi etkiledi. O eski marşlarla büyümüş, şehitlik idealiyle yetişmiş

gençler yok denecek kadar az. Kızlarımız süsüne erkeklerimiz de keyfine fazlaca

düşkün. Ama yine de ümitsiz değiliz. Şu okumama alışkanlığından kurtulursa

gençliğimiz, idealist olmak için Türkiye'nin bir Bosna, bir Mısır, bir Suriye

olmasını beklemeyecek.

Nerde eski o gençlik diye hayıflanmadan önce sorumlu ararken aynaya bakmayı

da unutmayalım. Zira bugün, gün boyu test çözmeye programlanmış, “ben

okuyamadım sen illaki oku” diyerek diploma en ulvi amaç gösterilmiş,

dünyeviliğe teşvik edilmiş her gencin sorumlusu ve suçlusu yine anne

babalarıdır.