İnsanların en büyük düşmanı nedir? Hasımları mı? Onlardan özgürlüğü alan despotlar mı? İnsanlık düşmanları mı? Doğayı tahrip edenler mi? Ruhi safiyete varmamışlar, cehaletten kurtulamamışlar, yakıp yıkanlar, vurup kıranlar mı?

Belki bunların tümünde düşmanlık payı vardır. Bunların tümü belli bir öfkeyi, kini, diş bilemeyi hak ediyor. Ama insanların baş düşmanı bunlar değil. Bunlar tali kalıyor onun yanında.
Bana sorarsanız insanın (dünyada)baş düşmanı 'fakirlik'tir. Çünkü fakirlik esir eder, acılara karşı dirençsiz eder, fırsatları öldürür. V.s...
Bu sebeple olmalı ki insanlığı kurtarma hedefli din ve doktrinlerden önemli bazılarının başta gelen ilke-umdelerinden biri de fakirliği bitirme vaadı veya pratiğidir.
İslam da fakirlikle mücadele ilke-prensiplerini barındırır. (Zekat, fıtır sadakası, infaka teşvik v.s.)
İnsanlara büyük acılar ve bedeller ödetmiş olan Komünizm de fakirlikle mücadele umdeleri sunma iddiasındadır. Hatta belki Komünizm'in en büyük ve önemli ilkesi "fakirliği bitirme (gerçekleşmemiş)vaadıdır."

İnsanların değerleri
İnsanların değerleri vardır. Zaten belki de insan değerleriyle insandır. Onu üstün ve aziz kılan da değerleridir denebilir.
İnsanların haysiyetinin korunması(mal-can güvenliği) bir derece bunun içindir. Çünkü haysiyetle değerlerini koruma arasında önemli bağlar vardır. Değerlerini yitiren, onlarla beraber haysiyetinden de olur. Hz. Ali de bunu ifade için "hakkından(değerinden) olan şerefinden de olur" buyurmuştur.

Peki hangi değer

Şüphesiz insanlar için değerler arasında bir seçim yapmak kolay değildir. Kimisine göre "özgürlük" başta gelen değerdir. O olmasa olmazların başındadır. Kimisine göre haysiyetinin korunması. Özgürlük için dahi olsa haysiyetini yaralamak istemeyenler azdır denemez. Kimisine göre ise en kaçınılması gereken hasımların başında "fakirlik" gelmektedir. Çünkü olumsuz etkisi en çok hissedilen 'fakirlik'tir, insanı çaresiz bıraktıran 'fakirlik'tir, acılara karşı direnci kıran, acılara karşı savunmasız bıraktıran da odur. (Bu maddeler uzatılabilir)
Bu kolaylıkla yabana atılacak bir fikir değildir. Çünkü epey gördüğümü söyleyebilirim özgürlük mücadelesi(gerekçesi)yle varlıklarını(zenginlik, mal-mülk, geçim kaynaklarını) kaybedenlerin teselliyi mücadelelerinde bulamadıklarını ve fakirliğin açtığı yaraları sarıp hayatlarını bozulmaktan kurtaramadıklarını...

Özgürlüğün değeri

Elbette özgürlük çok önemli bir değerdir. Elbette insan özgür birey olma haysiyetini korumalıdır. Ama unutulmamalıdır; varlığını(zenginlik, geçim olanaklarını) kaybeden, haysiyetini yara bere içinde bıraktığı gibi özgürlüğünü de önemli oranda yitirir.
Bu sebeplerle hayatı dengede götürme gerekliliği göz ardı edilmemesi gereken bir zorunluluk olarak karşımıza çıkmaktadır.
Özgürlük evet, doğanın korunması evet, cehaletle mücadele evet ama şu da daima göz önünde tutulmalıdır; "fakirlikle bunların tümü yitirilir."

Resul Davutoğlu