Fuzûlî, 

Göz' ü kör eden imlâsızlara
Kötü yazan elleri kurusun der... Kötü kâtipler her yerde evet...

Bir nokta hatası, gören gözü kör eder, biliriz de...
Ki ler de' ler niçin ısrarla hep yanlış hep yanlış? Sosyal medyada orda burda...
Galat - ı meşhurlar dört bir yanımızda...
Eh neremiz doğru ki deyip devam mı etmeli böyle?
Hayır... Bence...
Hâle yola koyalım kendimizi, düşüncelerimizi, sonra kelimelerimizi biraz...
Belki rehabilite olur nakıs cümlelerimiz...
Edebiyata dalınca unuturum belki biraz...
Gereksiz hay huyu...

Güzel sözlerin büyüsüne...
Kapılınca biraz biraz...
Hani Leyla ' dan bahseden şiiri okurken Leyla'yı bırakıp şiire odaklanmak gibi...

Hem...
"Leyla' dan geçme faslındayım...
Mevlâ' yı bulma yollarında..."
Belli ki...

Belli ki yolum var daha benim...
Ötelere gitmeden vermem gereken imtihanlar bir dolu...
Gülmeler ağlamalar küsmeler barışmalar falan...
Ama elden bir şey gelmez ki...
İmlâsı bozuk hüznümün...

Sonra edâ yoksunu şairlerden Allah'a sığınır ya Fuzûlî...
Şiirleri düz yazıdan ayırt edilmeyen... Katı sözlü katı yüzlü olmaya gerek yok daima...
Birazcık şiir , iyi şiir ama...
Şifa gibi gelir galiba açık yaralarımıza...
Lâkin imlâsı bozuk hüznümün, bu başıbozuk dünyada...
Olsun, en çok yakışan da hüzün değil mi biz aciz kullara ?

Nüket Belsan Taşören