Kurban bayramı boyunca koyunlara, keçilere, ineklere acıyıp tweetleriyle böyle bir dini bayramın anlamsızlığını duyurmaya çalışan kişilerin aynı hassasiyeti noelde ağaçlara ve hindilere göstermesini temenni ederdik. Ayrıca bayramda kesilen hayvanlara acırken, her gün hamburger, iskender, salam, sosis, istakoz, suşi, salyangoz vs hayvanları hiç acımadan dişleriyle öğütüp midesine indirenleri de biz şiddetle kınıyoruz. 

İslam dini “kesinlikle hayvan kesmek ve yemek yasak, sadece bitkilerle beslenebilirsiniz” deseydi kaç insan bunu uygulayabilirdi acaba? Çok zor olsa da zannımca, sadece o emrettiği için, samimi inanan insanlar bu emri yerine getirebilirlerdi. İsrailoğulları’na Allah’u Teala balıkların üreyebilmesi ve de tabi ki imtihan için cumartesi günleri balık avlamayı yasaklamıştı ve çok az inanan bu emre itaat edebilmişti. Bu misalde olduğu gibi biz insanları da hayvanları da bitkileri de yaratan O’dur ve tasarruf O’ndadır. O istese, bizi her türlü nimetten mahrum bırakabilirdi, bırakmadı. Merhamet ve şefkatinin gereği olarak yalnızca bizim için zararlı olan şeyleri haram kıldı.

Hayvanlar da bitkiler de biz insanlara rızık olarak yaratılmış, ancak hepsi değil. Mesela domuz, kedi, köpek, eşek, fare, böcek gibi hayvanlar dinimizde yenmesi uygun görülmeyenler olarak sıralandığı halde her zaman kulluk sınırlarını aşıp nefsinin kölesi olarak yaşamayı felsefe edinenlerin yemek listesinde bulunabilir.

Hayvanlara merhamet Allah’ın da Peygamberimiz’in de her zaman tavsiye ettiği, olmazsa olmaz emirlerdendir. Hayvanlara merhamet etmeyen insanlara, insanlara merhamet etmeyen de hayvanlara merhamet gösteremez. Hatta ağaçlara, çiçeklere bütün canlılara özenli davranmak Müslüman insana en ziyade yakışandır. Sokak kedileri, köpekleri ya da kuşlar için kaç insan evinin önüne ya da balkonuna bir kap ekmek ve su koymayı akıl edebiliyor? Ne yiyecekler, ne de su sadece bizim hakkımız.

Hayvanlara eziyet etmenin, ibadetlerini hiç ihmal etmese bile kişilerin cehenneme gitmesine neden olabildiği hadislerde anlatılır. Eve bir kediyi hapsedip aç bırakan kadının cehennemlik olduğunu söylerken Peygamberimiz(SAV), günahkar bir kadınınsa yine bir köpeğe ayakkabısıyla kuyudan su çıkarıp verdiği için Allah’ın merhametini celbettiğini, kadının hidayete erdiğini ve bağışlandığını belirtir.

Kurban bayramını, geleneksel bir şenlik gibi, kesilmekte olan hayvanı izlemek, hatta başucunda kahkahalar atmak sonra kavurmalık, haşlamalık, mangallık üçe pay edip bir güzel pişirip yemekten ibaret sananlar da büyük bir hata içinde. Bu bayramda aslolan et yiyemeyen insanların gözetilmesi, onların sofrasına katkıda bulunmaktır. Bayram olmasının nedenlerinden biri de budur. Belki de yıl boyunca mutfağına hiç et girmemiş yoksulların yüzünün gülmesi… Dini bayramlarımızın hiçbirinde “benim gülmem eğlenmem esastır, içerim, sızarım, dans ederim, başkası acından ölse bana ne” mantığı yoktur.

Şahsım adına konuşacak olursam, bahçemizde bir köpek, altı kedi, akvaryumda bir sürü balık besleyen, onları ve tüm hayvanları çok seven biri olarak kesilen bir keçiye, horoza, hindiye bakamam, onun yaşadığı şeyleri görmek de asla istemem. Kesmek ya da bakmak durumunda kalanlara da derim ki “tefekkürle bakın. Düşünün, hissedin, merhametinizi geliştirin. Daha az ve kısa süreli acı çekmesi için her türlü önlemi alın. Kan akıtmanın, can almanın, can vermenin ne kötü, ne zor bir şey olduğunu görün. O kanla birlikte, içinizde varsa bütün vahşi duygularınız, hırslarınız, nefsinizin kötü istekleri akıp gitsin. İnsanoğlu birbirini ne mezhep, ne ırk, ne üstünlük, ne menfaat, ne ideoloji, ne de otoritesini ve devrimlerini sağlamlaştırmak için öldürebilsin.”