Başbakanın giderek diktatör olmaya başladığını, eleştirilemediğini, sözlü ve yazılı olarak tenkitlere tahammülü olmadığını söyleyenlerin, kendi tabulaştırdıkları, hatta ilahlaştırıp hatasız kabul ettikleri, her sözü ayetmişçesine kabul edilen ulularını eleştirmeyi deneyin bakalım ne olacak? Bir dönem hapislerde çürürdünüz, idam edilirdiniz, sürülürdünüz vs. Velev ki bir köyü köylüleriyle birlikte yaktırmış olsun, yeniliklere karşı çıkanları bir bir idam ettirsin, sonuç değişmez. 

“Başbakan eleştiriye açık değil, çok sert” diyen bazı muhafazakarların da koşulsuz itaat ettikleri önderleri için de ne kadar eleştirip “ yanlışa, yanlıştır deyip binlerce insanın aynı hatayı yapmasına mani olabiliyorsunuz” diye sormak lazım. Yoksa “O mübarektir, vahiyle, ilhamla konuşur, kendinden bir şey katmaz, şerbetlidir, günahlardan uzaktır.” sözleriyle hatadan münezzeh bir konum atfedilip sorgulanması günah mı sayılıyor?

Oysa peygamberler dahi küçük hatalarında Allah tarafından uyarılmıştır (Hz.Yunus (a.s) kavmini terkettiğinde, Hz Muhammed(s.a.v) de “Abese suresinde” âmâ olayında vs). Peygamberler dahi insan oldukları için mühim meselelerde çevresindeki kişilerle istişare ederek karar vermişlerdir. Peygamberimizin bir savaştaki muharebe taktiğini uygun bulmayan bir sahabe, başka bir öneride bulunuyor ve Peygamberimiz onu uyguluyor. “ Ben peygamberken akıl vermek sana mı kalmış” demiyor. Yine Peygamberimiz(s.a.v), Hudeybiye Antlaşmasının şartlarını beğenmeyen sahabesini kurbanlarını kesmeye ikna edemeyince, eşi ona yol gösteriyor ve eşinin önerisini uygulayınca sahabesi onunla birlikte hareket ediyor. O, bu hareketleriyle de görüş alışverişinin ve düşünce özgürlüğünün yolunu açmış oluyor.

Hz. Ömer, bir Cuma hutbesinde, fazla mehir almayı bayanlara yasaklamak isterken cemaatten bir bayan, ayeti delil göstererek bunun yanlış bir uygulama olduğunu belirtiyor. “ Koskoca halifedir, vardır bir bildiği” deyip muhakeme yetilerini uyuşturup beklemiyorlar. Halife Ömer de “Ben ki koskoca bir halifeyim, Ömer’im, sözümün üstüne söz istemem” demiyor. “Bir kadınla beni düzelten Allah’a hamdolsun” diyor. Demokrasiden, düşünce özgürlüğünden dem vuran günümüz liderlerine ders olması gereken bir misal.

Başbakanımızın da mutlaka hatası, kusurları olabilir ve hatalar, yapıcı, güzel bir üslupta söylenmelidir de. Aksi takdirde ona ve millete kötülük edilmiş olur ki bu da bir zulümdür. Ancak gezi eylemlerindeki eleştirilerin içi boş, gürültüsü, zararı çok, maksadı Adnan Menderes örneğiyle çok benzerdi. Bunu görmemek için aşırı saf olmak lazımdı. Tabi ki çok diktatör ve zulüm görmüş, geçirmiş, ezana, Kuran’a hasret bırakılmış, aynı filmi bin kez izlemiş bu millet hak, özgürlük sloganlarıyla oynanan oyunu yemedi, Başbakanına sahip çıktı, onu yedirmedi, yedirmeyecek de.

Elbert Hubbart, “Tenkitten korkarsan bir şey söyleme, bir şey yapma, bir şey olma” diyor. Eleştirilmekten ve eleştirmekten korkmamak lazımdır. Başbakanı eleştirmekten de geri durmamak, fakat insaflı ve hakkaniyetli olmak gerekir. “İçemedik, dağıtamadık, ağaçtı, saptı, samandı” deyip terör ve darbe arayışında olanlara malzeme olmadan, mantıklı şeyler söylemek lazım.

Kazlıçeşme mitingindeki gibi büyük bir kitlenin önünde konuşmak ve yurt içinde ve dışında milyonlar tarafından desteklenmek, alkışlanmak bir insanın içindeki enaniyeti çok kolay çıkartabilecek bir sebeptir. Yüz kişinin önünde konuşunca ne oldum delisi olan siyasetçileri, bürokratları düşününce Başbakanımızın durumunun ne kadar zor olabileceğini hissedebiliyoruz. Ancak Rabb’im ona öyle güzel bir haslet vermiş ki şımarmak bir yana, davası ve derdinin altında iki büklüm mütevazı, aynı zamanda vakarlı. Allah yolunu açık etsin, her türlü insani zaafa düşmekten korusun inşallah. Dualarımız seninle Reis !
(Şu an benzer olaylarla karşı karşıya olan Mısır ve Cumhurbaşkanı M.Mursi için de dua etmeyi unutmayalım inşallah.)