Kamuda, şirkette veya küçük bir işletmede çalışan olabilir ya da işveren olabilirsiniz. Hatta sivil toplum kuruluşunda faaliyetler de yürütüyor olabilirsiniz. Her ne yapıyor olursanız olun, mutlaka ekip çalışmasına ihtiyaç duyarsınız. Siz ekip çalışmalarına uyum sağlayabiliyor musunuz, sağlayamıyor musunuz bilinmez ama muhakkak çocuğunuzun ekip çalışmasını öğrenmesini istersiniz. Çünkü her anne baba çocuklarını hayata hazırlamak ister.
Çocuğunuzun ekip çalışmasını erkenden öğrenmesi için birçok konuda olduğu gibi spor, yine imdadınıza yetişecek. Spor, bireysel de olsa, takım halinde de olsa mutlaka ekip çalışması gerektirir. Ekip çalışması ile; iş birliği, iletişim, uzlaşma, destek ve ortak hedefe yönelme gibi birçok yaşam becerisi gelişir. Kamu ve özel kuruluşlara pazar araştırması ve danışmanlık faaliyetleri yürüten Core Research isimli Amerikan araştırma merkezi, Teksas eyaletinde iş dünyasının üst düzey yöneticilerinin katılmış olduğu bir anket yaptı. Ankete katılan üst düzey yöneticilerinin yüzde 57'si, iş dünyasındaki başarılarını çocukluk ve gençlik döneminde yaptıkları spora bağladı. Üst düzey yöneticiler, sporculuk geçmişlerinde hırs, motivasyon ve disipline dair pek çok şey öğrenmenin yanı sıra, ekip çalışmasına uyum sağlamayla ilgili ciddi kazanımlar elde ettiklerini ve bunun kariyerlerinde bir hayli etkili olduğunu ifade ettiler. Bu görüşler oldukça değerli. Çünkü anket katılımcıları üst düzey yöneticiler ve iş hayatında son derece önemli olarak görülen ekip çalışmasına dair sporun katkılarından bahsediyorlar. Dünyaca ünlü Fortune 500 listesinde, ABD'deki en yüksek net ciroya sahip 500 kurum sıralanmakta. Listedeki 500 büyük şirketin CEO'larının %95'inin çocukluk ve gençlik döneminde spor yaptığı vurgulandı. Sizce bu oran etkileyici değil mi? Bunun sebebini, çocukluk ve gençlik yıllarında yapılan sporun öğrettiği ekip çalışması becerileri olarak okumak lazım. İş hayatının yanı sıra; arkadaşlıklar ve evlilikler de ekip çalışması becerilerinden nasibini alır. Çünkü evlilik ve sosyal ilişkilerde başarılı olmak; iletişim, uzlaşma, destek ve ortak amaca yönelmede gayretli olmayı gerektirir.
Çocukluk döneminde sportif faaliyetlere düzenli olarak katılanlar, yetişkin olduklarında önemli bir yaşam becerisi olan ekip çalışmasını çokça deneyimlemiş olduklarından, her zaman takım ruhunu yakalama eğilimindedirler.