Yaaaa sayın seyirciler , insanoğlu böyle âciz bir varlık işte, inşallah demek lâzım önce her işe başlamadan... Sonra minicik bir ilaca muhtaç ya da minicik bir parça kum ya da taş, topraktan mâmul bedeni çok hasta edebiliyor aniden... Tefekkür edilmelik olaylar sayın erenler ! Torpah & torpah ikilemi diyirem !!! Devriye teoremi...
Ve ameliyathane zemherilerden zemheri, hava içerde ayaz mı ayaz , çeneleri birbirine çarptıracak kadar soğuk... Çok soğuk...
Sonra -Rabbim hiçbir evladı anacığından ayrı koymasın- öyle mahzunlaşıyor ki çocuklar " annem ne zaman gelecek ? " derken...
Ve sağlık çalışanlarımız...
Orda bi vatandaş kelime - i şehâdet getirip iç muhasebesini yaparken Ceylan Ertem ' den "Kanım aksın ki
Terk etmem seni
Peşindeyim yaaaaaaarrr! "
Şarkısını bangır bangır açıp yaw biz bunu açtık da sevdiğin başka bi müzik varsa şaapalım yani diyenler diyorum...
O anda kafamdan geçenler :
Kanım aksın ki mi çok ironik kısa kes Aydın havası olsun oluyor bittabi de dışımdan hayır teşekkürler diyorum...
Nezaket... Saygı... İnsan yerine koyma... Zerresi özel hastanede bilene var mı? Ne gezer artiz bazarda der gibi yok !!! Tanrıcılık oynayanlar pek bi özgüvenli , sezebiliyor insan... Merhametli & insansever doktor ve sağlık çalışanlarını tenzih ediyorum şu anda...
Zor koşullar vardır elbet, yorgunluk çoktur elbet, hastayla empati yer yer kaybediliyordur elbet...
Amma...
Ameliyat giysimi keserken bağlı parça denk gelince var gücüyle çekerken kutsal sağlık çalışanımız , yüzünde bi tiksinti ifadesi ,çekerken neredeyse ameliyat masasından düşürecek beni , bi dakika bağlı o çekmeyin düşeceğim diyorum engin hoşgörüme sığınarak...
Kolunu gömeceğiz diyorlar sonra...
Biraz da siz yardımcı olsanız! Deyu sesini yükseltiyor biri... Her gün ameliyat olmadığımdan ne yapmaya çalıştıklarını bilemediğimi düşünüyorum... Düşünmek de suç değil a ! Eşim, bayram namazı senede iki defa , hoca hep hatırlatır nasıl kılınacağını der... Bence misâl tam da yerine oturdu , o derece yani...
Sonra uyumuşum üzerinize âfiyet...
........................
Eve gelince zar zor bulunan damarım ve damar yolum zarar görmesin diye üstüne titrerken neredeyse beni masadan düşürecekti kıyafeti kesen görevli dedim eşime... Sorma dedi...
Ameliyathanenin önünde üzerinde örtünü doğru düzgün örtmeden atıvermişlerdi yarı baygınken seni... Koşup ben örttüm...
Yaw tamam sana bi göbek yaptım bakk diyebilirsin fıtığı çıkarıp alınca...
Fakat bi insanı hayvan gibi gibi kesip mahremiyete dikkat etmeden atıvermek...
Hani başörtülü psikolog olmuyordu ya...
Sekülere seküler denk gelsin madem...
Biz bidon kafalılardan para kazanmak istemiyoruz , çağdaş hastalara bakalım desinler... İtip kakmadan apla teyze neyin var ha otur kak git deyu emretmesinler...
Yanlış anlaşılmasın biz sağlık çalışanlarına şiddete karşıyız, oğlum enjeksiyonda bayan hemşire yok muydu annem için deyince valla küçük bey en fazla peruk takabilirim senin için diyen ve gülen görevli de buna dâhil...
Kedilere köpeklere yemek verince de böyle Tanrı gibi hisseder ya bazı insanlar , ben olmasam bunlar napardı diye...
Tanrıcılık olmaması çok mühim bence her meslekte...
İnsanın, cahil de olsa bidon kafalı da olsa , kutsalına mahremine saygı duyulması bu kadar zor mu soruyorum...
Ve yaptığı işi çok da yüceltmeden kibre kapılmadan hizmet etmek ?
Veeeeee :

"Avrat yeğin sayrı, benim karnım aç,
Keyf için gelmedik bura tohdur beğ...
Fukara harcından yaz da bir ilaç,
Olsun derdimize çare tohdur beğ... ( Şiir: Abdürrahim Karakoç)

Diyorum...

Nüket Belsan Taşören